منتورینگ فرایندی است که در آن یک فرد با تجربه (منتور)، اشخاص کم تجربه دیگر (منتی) را به منظور مدیریت نمودن یادگیری او ترغیب می نماید. به طریقی که فرد در کسب دانش جدید، مهارت و توانایی و ایجاد انگیزه مستمر برای انجام این کار، به خود متکی گردد. در خصوص تعریف منتورینگ و تفاوت آن با مربی گری مقاله زیر را بخوانید.
در منتورینگ، منتور فردی با تجربه است که به منتی ارائه خدمت می کند. وی راهنمایی وفادار است و افرادیکه نیازمند کمک و راهنمایی هستند را هدایت می کند. منتورها فرصت های منحصر به فردی برای ارائه خدمات برای منتی ها فراهم می آورند. منتورها افردای علاقه مند و مشتاق به کمک به دیگران هستند. پژوهش های مختلفی ویژگی های مطلوب و مورد انتظار منتورها را گزارش کرده اند. اکثریت این پژوهش ها مطرح کرده اند که منتورها بایستی نوع دوست باشند. آنها مسئولیت بزرگی دارند، نه فقط تبدیل توانایی های منتی به آنچه که منتور می بیند و می خواهند منتی باشد، بلکه ایجاد اطمینان از اینکه این فعالیت ها همسو با علائق منتی ها باشد. منتورهایی که علائق منتی ها را نادیده می گیرند، منجر به شکست رابطه منتورینگ می شوند. منتورها بایستی صادق، امین و شنونده ای فعال باشند. صداقت مهمترین ویژگی های منتورهای تأثیرگذار است. شنونده فعالی بودن نیازمند آن است که منتور در طول جلسات همراه باشد و بر مسائلی که توسط منتی شناسایی شده است، تمرکز نماید و منتی را در جهت حل آن ها ترغیب نماید. از طریق شنیدن فعال، منتور همچنین تعیین هدف را برای منتی تسهیل می کند.
منتورهای خوب معمولاً دارای سطح قابل توجهی تجربه منتورینگ هستند و یک منتور با تجربه بودن، عاملی مهم در پیشرفت حرفه ای یک فرد است. منتورهای اثربخش دارای تجارب حرفه ای (از جمله شبکه همکاران) هستند که این تجارب توسعه منتی را تسهیل می بخشد و قادر به گوش کردن فعال و درک نیازهای منتی باشند و در جامعه علمی از موقعیت تثبیت شده مناسبی برخوردار باشند. دیگر ویژگی ها عبارتند از؛ در دسترس بودن و توانایی شناسایی و حمایت در توسعه زمینه ها و مهارت های بالقوه منتی ها.
شکل زیر نمایی از ویژگی های اصلی یک منتور را نمایش می دهد.