آموزش های سازمانی؛ از ارزش آفرینی تا نمایش ارزش ها
سؤالی که کارکنان آموزش باید از خودشان بپرسند این است که ” ما تا چه حد مقصر هستیم؟”
۶
بسیار زیاد مشاهده کرده ایم که مدیران ارشد سازمان ها، اعتقاد زیادی به آموزش و توسعه دارند و می گویند: “کارکنان ما، قدرتمندترین سرمایه های ما هستند”، اما وقتی زمان بودجه بندی فرا می رسد و باید از برخی بودجه ها کاسته شود، آن ها تقریباً همیشه از آموزش شروع می کنند.
شاید شما کارشناس و مدیر آموزش به منظور پاسخگویی بابت خدمات آموزشی نزد مدیر ارشد سازمان احضار شده باشید یا شاید یکی از همین روزها، این اتفاق برایتان بیفتد. بنابراین می بایست آمادگی لازم برای یک ارائه اثربخش و قانع کننده داشته باشید. پس برای شروع اقدام، منتظر احضاریه از سوی مدیران ارشد سازمان نباشید. منتظر این نباشید تا مدیران ارشد بخواهند به بازبینی امور جاری بپردازند و درباره عملکرد آموزش های سازمانی یا آینده برنامه های آموزشی تصمیم بگیرند. بنابراین؛
- رفتاری پیشگیرانه داشته باشید و برنامه های آموزشی سازمان را مطابق با مستندات و داده های عینی تدوین کنید.
- قبل از اینکه مدیران ارشد از شما سؤال کنند، درباره سرنخ هایی که به خاطر آن ها احتمالاً می بایست پاسخ دهید، هوشیار باشید.
- ممکن است از شما بخواهند که بازگشت سرمایه های آموزشی را به آن ها نشان دهید و شما می بایست شاخص های رفتاری لازم را شناسایی کرده باشید.
- حتماً بابت کسری بودجه پیشنهادات و راهکارهایی ارائه دهید.
- شواهد محکم از منابع مختلف وجود دارد که نشان می دهد رویدادهای آموزشی به تنهایی نتایج مهمی را حاصل نمی کنند.
- حتی اگر از شما خواسته نشود ارزش آموزش را نشان دهید، لازم است که شواهدی از ارزش خود را جمع آوری کنید و به طور پیشگیرانه آن را به مدیران ارشد به طور مستمر گوشزد کنید.
- با جمع آوری داده ها و ارائه گزارشات مستمر، از جایگاه آموزش به عنوان یک شریک تجاری قابل اطمینان دفاع کنید.
